نتیجه این گروه به این شکل بود که هر دو گروه توانستند پیشرفت کنند و بازوهای خود را بزرگ‌تر کنند، اما هیچ گروهی بر دیگری غلبه نکرد. به عبارت دیگر، این مطالعه نشان داد که اضافه کردند تمرین‌های مختص بازو به تمرین‌های روزانه تاثیر معناداری ندارد.

چگونه بازوهای بزرگی داشته باشیم؟

چه چیزهایی یاد گرفتیم؟

یک. تمرین خوب باید به مدت 48 ساعت بر میزان ترکیب‌های پروتئینی در ماهیچه مورد نظر بیفزاید. بنابراین اگر سه جلسه در هفته تمرین می‌کنید، بهتر است برنامه‌های تمرینی کامل (ویژه تمام اندام‌ها) استفاده کنید و سعی نکنید که هر جلسه را به گروهی از عضلات اختصاص دهید. فراموش نکنید که با وزنه سنگین‌تر زدن نمی‌توانید از مزایای تمرینات مرتب بهره ببرید. به بیان بهتر، سعی کنید که فاصله‌‎های تمرینات خود را کوتاه کنید و بیشتر از ماهیچه‌هایتان کار بکشید.

دو. اکثر افراد با حرکات پرس، اسکات و ددلیفت به اهمیت وزنه‌های سنگین در تکرار پایین پی می‌برند. این نوع تمرین در کوتاه مدت می‌تواند بازوهای بزرگتری را بسازد. اما فقط این نیست! اگر با تمرین‌های جلو بازو و پشت بازو سر و کار دارید، سعی کنید که در طول چند هفته فقط وزنه‌های سنگین‌تر بزنید.

سه. فراموش نکنید که نیازی نیست حتما حرکات پشت بازو و جلو بازو را جداگانه کار کنید، به ویژه زمانی که برنامه تمرینیِ شما مختص به بالاتنه است.

چهار. زمان استراحت بدن در بدن‌سازی از اهمیت بالایی برخوردار است؛ شاید شما اهمیت آن را دست کم گرفته‌اید! تمام وزنه برداران در پژوهش اول بین هر ست 90 ثانیه استراحت کردند و همگی به نتایجی عالی دست پیدا کردند. در پژوهش دوم، وزنه برداران بیشتر از دیگران استراحت کردند (سه دقیقه) و البته وزنه‌های سنگین‌تری هم زدند. آن‌ها موفق شدند به بیشترین میزان افزایش دور بازو در طول تمرینات دست پیدا کنند. در پژوهش سوم نیز مدت استراحت بین هر ست تنها 60 ثانیه بود و حتی در زمان افزایش وزنه‌ها، مدت استراحت بیشتر نشد. این گروه نتوانستند نسبت به دیگران موفق‌تر عمل کنند، چرا که استراحت کافی نداشتند.

اما بزرگترین درسی که می‌گیریم چیست؟ قرار نیست داده‌ها بزرگترین درس را مستقیما به ما بیاموزند: «ابتکار» در انجام تمرین‌ها از همه مهم‌تر است. تمامی شرکت‌‎کننده‌‎های این سه پژوهش از برنامه‌های تمرینی استفاده کردند که با برنامه‌های معمول تفاوت داشت. اما فراموش نکنید که ابتکار همه چیز نیست. تمام شرکت‌کنندگان به تعداد تکرار و ست‌ها اهمیت می‌دانند. آن‌ها حرکات را به شیوه‌ای درست انجام می‌دادند و حتی می‌دانستند که سرعت و شدت انجام حرکت را نیز باید کنترل کنند. اگر این موارد را رعایت کنید، رسیدن به بازوهای بزرگ از راه طبیعی دست‌یافتنی خواهد شد.